در آستانه روز جهانی حقوق بشر؛ پریسا قاسمی

در آستانه روز جهانی حقوق بشر

پریسا قاسمی
چه افتخار آفرین است که اهل سرزمینی باشی با قدمتی به وسعت تاریخ، تمدنی غنی که دنیا را تحت تاثیر خویش قرار داد، رکوردار معظم ترین امپراتوری جهان است*(۱) و از همه مهمتر مبتکر نوشتن اولین متن منشور حقوق بشر بود [منشور کوروش*(۲)]، یکی از اساسی ترین قوانین متمدنانه در جهان، یعنی امپراتوری ایران نه تنها دارای قانون اساسی داخلی برای کشور بود که مهمتر از آن قوانینی بود که تامین کننده آزادی و حقوق بشر برای سرزمینهائی بود که تمدن ایرانی به آنها راه میافت. که البته در آن ایام، بسیار بدیع و پیشرفته بود.

پایه گذاری این قوانین، از هرج و مرج داخلی پیشگیری میکرد و در میان ملتها و اقوام پادشاهی ایران قانونی به نام احترام و رعایت حقوق را رواج داد تا ملتهایش نه از روی هراس بلکه بخاطر احترامی که به حقوق یکدیگر قائل بودند، بسیار قانونمدار رفتار میکردند و همین اصل بسیار مهم و با ارزش باعث پیشرفت و پیروزیهای مکرر برایش شد و به سرزمین مهد علم و دانش مشهور گشت و باعث ظهور دانشمندانی بی نظیر شد که کمتر تمدنی از وجود چنین فرهیختگانی، برخوردار بود.

سرزمین مهربانم، آنقدر سخاوتمندانه سفره گسترانیدی و با مهر و محبت، همگان را با آغوش باز، برسر سفره پربرکتت نشانیدی و پنداشتی که همه به مانند خودت، سخاوتمند و مهرورزند، غافل از اینکه در بین میهمانانت؛ سلطه گرانی به غایت فرو مایه و پست و حریص و طماع خواهند آمد که نه تنها بر سر سفره ات ناخوانده به میهمانی خواهند نشست، بلکه با کمال شقاوت و بی رحمی، به غارتگرانی تبدیل خواهند شد که از حق ملتت میدزدند و هم میپاشند ،هم میدرند و هم میبرند، هم میکشند و هم به خاک و خون می کشند. و دیگر خبری از قانون نخواهد بود چه رسد به رعایت آن!

افسوس و هزاران آه… از سرزمینم که با ابهت و عظمتی که در تاریخ تمدن بشری داشت، امروزه به دست چپاولگرانی افتاده که بویی از انسانیت نبرده اند و سالهاست که به دنبال واژه ای میگردم که بتوانم این غارتگران را با آن توصیف و تشبیه کنم .

ای مام وطنم، ای خانه پدری، چه بر سرت آمده که فرزندانت یا متواری شده اند یا تحت تاثیر حکومت جور و فساد به جان هم افتاده اند یا حیران و سرگشته به دنبال ذره ای امید برای زنده ماندن هستند.

دیگر چیزی نمیگویم ولی ایمان دارم که به زودی این مادر رنج کشیده که همواره در طول تاریخ، فرزندان برومندی تحویل جهان میداد و حال این غارتگران، هویت و فرزندانش را از او گرفتند تا شاهد ذره ذره آب شدنش باشند؛ بالاخره از بستر بیماری برخواهد خواست و دوباره فرزندانش را به دور خویش جمع خواهد نمود.
من ایمان دارم که عشق در سرزمینم جاری خواهد گشت و همه چیز را در خود شکوفا خواهد کرد و سرزمین من بازهم مایه افتخار و امید ما فرزندانش خواهد شد.
قول میدهم که ما و فرزندانمان و آیندگان این سرزمین، باعث افتخارت خواهیم بود و نامت را همیشه زنده و جاوید نگه خواهیم داشت. ایرانم، جاودانه ام، دوستت دارم.

پانویس:

*(۱) ثبت امپراطوری پارس در گینس واقعیت دارد

*(۲) استوانه کوروش بزرگ معروف به اولین منشور حقوق بشر

Facebook Comments Box

About اختر نیوز

Check Also

خاطرات سپیده قلیان در زندان های مخوف جمهوری اسلامی؛ شب بو عثمانپور

مسئولیت مطالب نویسندگان بر عهده نویسندگان می باشد و اختر نیوز به عنوان تریبونی آزاد …

پیام نوروزی پناهجویان ایرانی در آلمان و نوروز با آنها

اختر قاسمی نوروز امسال تصمیم گرفتم بر خلاف نوروز هر سال که به سراغ هنرمندان، …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *