یکشنبه ها در کافه طنز آقا مهدی

بعد  هم که رفتم سربازی از این سرباز صفرها نبودما، سرجوخه ای بودم واسه خودم غیر رسمی! بعد از سربازی هم تو ادره پست که شاغل شدم و به امر نامه رسانی مشغول شدم، دیگه  اون موقع بود که خیال ورم داشت که رسالتم کامل شده و پیام آوری ام واسه خودم! فقط مونده بود مذهب و راه و رسم و کتاب و دفتر و قلمی برای وحی درست و حسابی که اونم فکرشو کرده بودم.

مذهب و مکتب من مذهب ولشدگان الهی اعلام و کتابم، کتاب ذوبیون. رسالتم هم خلاصه میشد در اینکه هر که در من ذوب شود همانا چون تکیه فلزی که دراسیدسولفوریک حل شده باشد، در من ذوب است. انصار و یارانم به ولایون ذوبی شهره و شعار رسالتم این بیت شعر بود که:

اصغر ترقه اولین کسی بود که به من ایمان آورد، او یک قالپاپ دزد حرفه ای بود و یک جورایی قبل از رسالتم وردست من بود در همان حرفه!اصغر  توبه کرده بود و به جمع یاران من و از اولین انصار و پیرو ان من بود. من و اصغر از زیر بازارچه بین کسبه و فک و فامیل شروع کردیم به تبلیغ به رسالت ام، و خلاصه عام و خاص را به راه خودم دعوت میکردیم.

اولین روز من در حالی که ردایی برتن و  عصایی در دست داشتم وسط بازارچه شروع کردم به موعظه که:

ای آدمها، ای مردم، ای بندگان گنهکار، من فرستاده خدای باری تعالی، رسالت خودرا اعلام و مذهب و کتاب خویش را به شما عرضه و ابلاغ میکنم باشد که دست از گناه بردارید و توبه کنید و رستگار گردید….

حتما مپرسید چی شد و چه اتفاقی افتاد؟منشا این همه اقبال و گرویدن به من چه بود؟

قضیه از همان بازارچه که من رسالت خودرابه اهالی محل ابلاغ کرده بودم و در تمام مدت از طرف آنها مورد تمسخر و آزار واذیت قرارگرفته بودم ،شروع شده بود….

آری درست همان مکان آب قرمز رنگی شروع به جوشیدن کرده بود و چون چشمه ای به جوی آب میریخت…!

این کار ابتدا اهالی و کسبه محل راشگفت زده کرده بود و این را نشانه ای از معجزه من و صحت رسالت من دانسته بودند و پس از مدتی مردم برای گرفتن شفا و زیارت دور همان چشمه را جایگاهی ساخته بودند و کم کم از همه نقاط شهر و کشور و دنیا برای گرفتن حاجت به آنجا می آمدند.

اینقدر نذوزات و هدایا زیاد شده بود که هیچ بانکی قدرت نگهداری این همه حجم پول و جواهرات اهدایی مردم را نداشت….

اما داستان به همینجا ختم نشد وپس از مدتی توسط پلیس و مذهبیون طرفدار قم قدیم مورد خشم قرار گرفتم و با توطئه آنها دستگیر و مجبور به اعترافات تلویزیونی و نهایتا به زندان افتادم.

راستی یادم رفت حالا که کار به اینجا کشید و با توطئه در زندانم و قربانی شدم، همچنین به سی سال حبس محکوم شدم، اعترافی نهایی بکنم…

واقعیتش این بود که من و اصغر آس و پاس بودیم، اما سر پر شور و نترسی داشتیم و دست به هر کاری میزدیم به پول درست و درمونی نمیرسیدیم. این بود که یک روز که از همه جا و همه دنیا بریده بودیم اتفاقی خوردیم تو پست یک حاج آقای روحانی که بعدها فهمیدیم جزو کله گنده هاست.

اون پول زیادی به ما داد و همه داستانهایی که تعریف کردم با سناریوی از قبل تعیین شده او اجرا کردیم. او و گروه او که قصد درآمد از احساسات پاک مردم را داشتند پشت پرده همه این کارها بودند و ما فرمانهای او را اجرا میکردیم. او به ما گفته بود هیچ خطری شما را تهدید نمیکند و تمام آموزشهای لازم را به ما داده بود و پول خوبی هم به ما میداد.

داستان چشمه آب قرمز هم کارخودشان بود که گویا زیر زمین همان منطقه یک منبع آب قدیمی بود که با خاک رس قرمز رنگ آن قاطی میشده و به رنگ قرمز در می آمد، که با طراحی مهندسی و فنی از قبل طراحی شده باعث بروز این معجزه شده و مردم ساده دل را فریب میدادند. ساختن بارگاه و بقیه داستانها هم کار خودشان بود.

الان که من در زندانم و محکوم به سی سال زندان به جرم نشر اکاذیب و توهین به مقدسات شدم ، ولی هنوز قم جدید تقریبا با همان شکل و شمایل برقرار است و مردم ساده دل هنوز بر رسالت من ایمان دارند و نذر ونذوراتشان برقراراست….

تا آخوند درجهان است جهالت ناتمام است….