اسرائيل و فلسطين و جنگ موشكى! عباس( بابك) رحمتى

اسرائيل و فلسطين و جنگ موشكى! 

عباس( بابك) رحمتى

پس از يازده روز موشك پراكنى از طرف حماس و اسرائيل به يكديگر و كشته شدن بيش از ٢٥٠ تن که عمدتن غير نظامى و از مردم غزه بودند، شماری از كادرهاى حماس كشته شدند. ولى حماس اعلام كرد ما پيروز شده ايم! دروغ كه خناق نيست! آتش بس كه اعلام ميشود حماسى ها و بيشتر آنها از اهالى غزه، بسيار بسيار خوشحال شدند. خوشحالى غزه اى ها  نيز از اين آتش بس بقدرى بود كه به شادى پرداخته، به پخش شيرينى در خيابانها پرداختند. كمى به عقبتر برگرديم و نگاهى به تاريخچه فلسطين و اسرائيل بياندازيم. تا به ريشه اين جنگها بهتر پى ببريم. عده اى فقط بر اساس تعصب و احساسات با جنگهاى دو كشور برخورد ميكنند و نگارنده از زاویه ای ديگر به تضاد اعراب و اسرائيل و موضوع جنگ موشكى، نگاه ميكند.

آوارگى فلسطينى ها از كجا آغاز شد؟ 

تاريخچه: 

در آوریل ۱۹۲۰ شورای عالی متحدین (ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و ژاپن) در کنفرانس سانرمو تصمیماتی رسمی در مورد سرزمین‌های تحت قیمومت اتخاذ کرد. بر این اساس بریتانیا قیمومت فلسطین را پذیرفت، اما تصمیمی در مورد مرزهای سرزمین‌های تحت قیمومت و شرایطی که این سرزمین‌ها می‌بایست به موجب آن اداره می‌شد اتخاذ نشد. حییم وایزمن، نماینده سازمان صهیونیستی در سانرمو، متعاقباً گزارشی در این مورد به همکاران خود در لندن ارائه کرد.در تابستان ۱۹۲۱ اردن به سرزمین‌های تحت قیمومت ملحق شد، اما از شرط سرزمین ملی یهودیان مستثنی شد. در ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۲ جامعه ملل ضوابط سرپرستی انگلیس بر فلسطین و اردن را تأیید کرد. در ۱۶ سپتامبر همان سال ،جامعه ملل رسماً یادداشتی از آرتور بالفور (لرد بالفور) را که تأیید می‌کرد اردن باید از بندهای مربوط به تأسیس سرزمین ملی یهودیان و نیز «تسهیل» مهاجرت یهودیان به این سرزمین و اسکان آنان مستثنی شود تصویب کرد. در واقع، در حالیکه عرب‌ها به راحتی می‌توانستند در فلسطین اسکان یابند، انگلیسی‌ها از اسکان یهودیان در اردن ممانعت می‌کردند.

اعطای حق قیمومت به دلیل نگرانی‌های آمريكا در ارتباط با جاه‌طلبی‌های استعمارگرانه انگلیس و نیز نگرانی‌های ایتالیا در مورد اهداف فرانسه به تأخیر افتاد. فرانسه نیز تا زمانی که اعطای حق قیمومت سوریه به این کشور نهایی نشده بود از توافق در مورد فلسطین امتناع می‌کرد. اختلافات بر سر موقعيت فلسطين از دير باز بين كشورهاى غربى وجود داشته است بطوريكه به گفتهٔ لوئیس:

«اعتراضات آمریکائیان به صدور حکم قیمومت به همراه مثلث اختلافات بین ایتالیا، فرانسه و انگلیس به خوبی نشان می‌دهد چرا احکام قیمومت الف( مسائل امنیتی و کشوری مناطق شهرنشین) تا چهار سال پس از امضای معاهده کنفرانس صلح پاریس در سال ۱۹۱۹ محقق نشد؟اسناد انگلیس به وضوح نشان می‌دهد که صبر و دیپلماسی بالفور منجر به صدور نهایی احکام قیمومت الف برای سوریه و فلسطین در ۲۹ سپتامبر ۱۹۲۳ شد».

در سال‌های پس از جنگ جهانى دوم، موقعیت انگلیس در فلسطین به تدریج بدتر شد. این امر ناشی از مجموعه‌ای از عوامل همچون موارد ذیل بود:

• شرایط فلسطین به دلیل حملات بی‌وقفه ایگرون و گروه لهی به مقامات، نيروهاى نظامى و تأسیسات راهبردی انگلیس به سرعت در حال بدتر شدن بود. این امر به روحیه و وجهه انگلیس صدمات شدیدی وارد کرد، و نیز منجر به گسترش مخالفت مردم انگلیس با سرپرستی انگلیس بر فلسطین شده، و افکار عمومی خواستار «بازگشت نیروها به خانه هايشان» شد. در این باره سرهنگ آرچر کاست، دبیر ارشد دولت انگلیس در فلسطین، در یک سخنرانی خطاب به انجمن امپراتوری سلطنتی گفت: «اعدام دو گروهبان انگلیسی توسط ارگون‌ها و به تلافی اعدام‌هایی که توسط انگلیسی‌ها انجام شده بود بیش از هر چیز دیگری منجر به خروج ما از فلسطین شد».
• به دلیل ممانعت انگلیس از بازگشت بازماندگان هولوکاست به فلسطین، و در عوض فرستادن آنان به اردوگاه‌های پناهندگان در قبرس، یا حتی بازگرداندن آنان به آلمان همانند آنچه در مورد کشتی اکسودس در سال ۱۹۴۷ اتفاق افتاد افکار عمومی جهان به موضع‌گیری علیه انگلیس پرداخت.
• هزینه نگهداری ارتشی که بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ تن، عضو داشت برای انگلیس که دچار مشکلات اقتصادی پس از جنگ دوم جهانی بود دشوار بود، و یکی دیگر از دلایل درخواست افکار عمومی در انگلیس برای پایان سرپرستی این کشور بر فلسطین بود.

سرانجام دولت انگلیس در سال ۱۹۴۷ اعلام کرد که خواستار پایان دادن به سرپرستی خود بر فلسطین است، و مسئولیت اداره فلسطین را به سازمان ملل متحد محول کرد.[١]

بايد گفت در طول دوره قیمومت انگلیس بر فلسطین، سازمان صهیونیست‌ها تلاش می‌کرد شرایط تأسیس سرزمین ملی یهودیان را در فلسطین فراهم کرده و مقدماتی ایجاد کند تا یهودیان و عرب‌ها بتوانند در کنار هم در این منطقه زندگى کنند. عرب‌های فلسطین احساس می‌کردند که این طرح منجر به نقض حقوق آنان خواهد شد. آنان همچنین معتقد بودند این امر منجر به نقض تضمیناتی می‌شود که متحدین در قبال حمایت عرب از آنان در جریان جنگ جهانی در مورد استقلال به رهبران عرب‌ها داده بودند. نتیجه این امر مخالفت فزاینده عرب‌ها با اعطای قیمومت فلسطین و متعاقب آن توسل عرب‌ها به خشونت علیه یهودیان شد.

تقسيم دو سرزمين اسرائيل و فلسطين و اختلافات :

در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل متحد، طرح تقسیم سرزمین فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین و اداره شهر بیت‌المقدس («اورشلیم» نزد اسرائیل و «قدس» نزد فلسطین)، به صورت بین‌المللی را تصویب کرد. از تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ تا ۱۴ مه ۱۹۴۸ میان شبه‌نظامیان یهودی و فلسطینی، نبردهای خونینی درگرفت. نهایتاً در ۱۴ مه ۱۹۴۸ هم‌زمان با پایان قیومیت بریتانیا بر فلسطین، اسرائیل با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد. یک روز پس از اعلام استقلال، همسایگان عرب برای دفاع از مردم فلسطین به‌طور هم‌زمان به اسرائیل حمله کردند که متحمل شکست شدند. از آن پس، مجموعه‌ای از درگیری‌های نظامی بین نیروهای اسرائیلی و کشورهای عرب رخ داده که جنگ ۱۹۴۸، جنگ ۱۹۵۶، جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ مهم‌ترین آن‌ها بوده‌اند.

پس از  جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷، کرانه باختری رود اردن، که طبق طرح سال ۱۹۴۷ مجمع عمومی سازمان ملل، قرار بود بخشی از یک کشور مستقل عربی باشد، كه رسما به  اردن  ضمیمه شده بود، و نوار غزه نیز که تمامی ساکنان آن فلسطینی بودند به تسلط دولت مصر در آمده بود.

 روز ۶ اکتبر ۱۹۷۳،  روزی که  مصادف با روزه بزرگ یهودیان، موسوم به “یوم کیپور” بود  ارتش مصر توانست اسرائیل را غافلگیر کند، و در حمله ای برق آسا، خود را به آنسوی کانال سوئز برساند و تلفات سنگینی وارد کند. این جنگ نیز در حالی متوقف شد که ارتش اسرائیل در فاصله ۱۱۰ کیلومتری قاهره، در داخل خاک مصر مستقر شده  بود.

اما با تصرف این دو سرزمین توسط اسرائیل، آنچه در گذشته “نزاع عربی – اسرائیلی” نامیده می شد، به صورت “نزاع فلسطینی – اسرائیلی” در آمد، که هنوز هم  با گذشت هفتاد سال از برپایی اسرائیل، کماکان  ادامه دارد.

انور سادات، رئیس جمهوری مصر که جنگ یوم کیپور را طراحی کرده بود، نخستین رهبر جهان عرب بود که با اسرائیل پیمان صلح امضا کرد.

سادات در ۱۹ نوامبر ۱۹۷۷ با اقدامی شگفت انگیز و  غیر منتظره  به اورشلیم رفت و در یک سخنرانی در پارلمان اسرائیل موسوم به کنست، گفت “جنگ بس است!”.

افراط گریان اسلامی در اکتبر ۱۹۸۱ به رغم  پیمان صلحی که دو سال پس از پایان جنگ یوم کیپور، در سال ۱۹۷۹ بین دو کشور امضا شده بود سادات  را در جریان  سان دیدن از ارتش مصر به رگباری از گلوله بستند و او را به قتل رساندند.قتل او «خالد استانبولى بود كه هم اكنون ، يكى از خيابانهاى تهران بنام اوست!

اردن دومین کشور عربی بود که در سال ۱۹۹۴ با اسرائیل پیمان صلح امضا کرد.

نگاه جغرافيايى:

مساحت فلسطین- که در اشغال اسرائيل است ٢٧٠٢٧   کیلومتر مربع است. فلسطین بخشى از بلاد شام (سوریه، اردن و لبنان) به شمار مى‏رود که از طرف شرق به اردن، از غرب به دریاى مدیترانه، از شمال و شمال شرقى به لبنان و سوریه و از جنوب به خلیج عقبه و صحراى سیناى مصر محدود مى‏شود. 

در فلسطین سه منطقه کوهستانى، دشتى و ساحلى وجود دارد که زمین‏هاى حاصل‏خیز کشاورزى را تشکیل مى‏دهد. صحراى نقب در بخش جنوبى واقع شده و یک سوم مساحت فلسطین را تشکیل مى‏دهد. 

فلسطین فعلى به سه بخش تقسیم مى‏شود: 

١- سرزمین اشغالى ١٩٤٨ که یک میلیون و یکصد هزار فلسطینى را در خود جاى داده است. 

٢- کرانه باخترى که مساحتى بالغ بر ٥٦٥٠ کیلومتر مربع داشته و شهر قدس را در برمى‏گیرد، جمعیت فلسطینى آن قریب به یک میلیون و پانصدهزار نفر است. 

٣- نوار غزه با مساحتى بیش از٣٥٠ تا٣٦٠کیلومتر مربع ميباشد ،که جمعیت فلسطینى آن حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر است. 

نزدیک به ٤-٥میلیون فلسطینى نیز پس از اشغال فلسطین به دست اسرائيلها ،آواره شده و در کشورهاى اردن، سوریه و لبنان زندگى مى‏کنند.

سازمان تندروى حماس پس از آن که در انتخابات پارلمانى فلسطین در سال ۲۰۰۶ به پیروزى رسید، نیروهاى جنبش میانه‌روى فتح را از نوار غزه بیرون کرد و از آن زمان تاکنون کنترل این منطقه را در اختیار دارد.

كه جنگ موشكى بين اسرائيل  و غزه  دوباره آغاز گرديد.  

طرح رسمیت دولت فلسطین برای اولین بار توسط سازمان آزادی‌بخش فلسطین در ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸ در الجزایر تشکیل شد. کشورهای عضو سازمان ملل متحد در زمان حکمرانی محمود عباس به درخواست فلسطینی‌ها رای موافق دادند و از نهاد ناظر (سازمان آزادی‌بخش فلسطین) به کشور ناظر غیرعضو ارتقاء پیدا کرد. در رأی‌گیری شب ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ در مجمع عمومی سازمان ملل، ۱۳۸ کشور رای موافق و ۹ کشور رای مخالف،دادند. اين كشورها،عبارتند از آمریکا، کانادا، اسرائیل، جمهوری چک، پاناما و چهار کشور جزیره‌ای کوچک واقع در میکرونزی اقیانوس آرام. ۴۱ کشور رای ممتنع دادند.[۱۳] به این ترتیب موقعیت فلسطین در سازمان ملل مشابه موقعیت سریر مقدس است.

کشور فلسطین در سال ۲۰۱۴ درخواست عضویت به ده نهاد بین‌المللی را ارائه داد و در ماه آوریل به عضویت کنوانسیون ژنو درآمد.[٢]

حکومت خودگردان فلسطین

دولت فلسطین (به عربی: السلطة الوطنية الفلسطينية) به معنی حکومت ملی فلسطین عبارتند از یک سازمان اداره موقت که به صورت ظاهری حاکمان بخش‌های کران باختری رود اردن و تمام مناطق نوار غزه را بر عهده دارد.

حکومت ملی فلسطین در سال ۱۹۹۴ و متعاقب پیمان مصالحه اسلو بین سازمان آزادی‌بخش فلسطین(الفتح) و اسرائیل و به عنوان یک حکومت انتقالی پنج ساله تأسیس گردید تا در این مدت مذاکرات نهایی دو طرف انجام پذیرد. بر طبق پیمان مصالحه، اختیار کنترل مسائل امنیتی و کشوری مناطق شهرنشین (که منبعد با نام «منطقهٔ الف» به آن اشاره می‌شود) و فقط کنترل مسائل کشوری مناطق روستایی (منطقهٔ ب) به حکومت فلسطین تفویض گردید. بقیهٔ مناطق، و از آنجمله مناطق مسکونی اسرائیل، منطقهٔ درهٔ اردن و جادههای عبوری بین مناطق فلسطینینشین تحت کنترل انحصاری اسرائیل قرار گرفت (منطقه ج) بیت المقدس شرقی از شمول مفاد پیمان مستثنی گردید.

سخن آخر:

اسرائيل و فلسطين بيش از نيم قرن است كه با هم در گير هستند فلسطينى ها ابتدا،با دست خالى و با سنگ و چوب از خود دفاع ميكردند و اسرائيلى ها با مجهزترين سلاح هاى جنگى ! پيروزى از آن كدام طرف است؟!

هر از چندى از اين درگيرى ها  يا خسته ميشوند و خود  بخود فروكش ميكند  يا با يك آتش بست متوقف ميشده تا با كمك سازمانهاى بين المللى و يا امريكا و انگليس و اروپا، موقت حل مي شد . اين درگيرى ها را از صبرا و شتيلا بگيريد تا به درگيرى هاى امروز در نوار غزه Gaza Stegreif ادامه يافته است .علت اين در گيرى ها بيشتر بخاطر مالكيت سرزميني بنام فلسطين  است. 

اين بار،  درگیری‌ها بين اسرائیل و فلسطینیان که از موضوع اختلاف دیرینه مالکیت بر سر چند خانه در محله «شیخ جراح» در شرق اورشلیم  بود ، آغاز شد.  

جنگ موشكى يازده روزه:

در آخرین روزهای ماه رمضان امسال ، به درگیری‌های شدید در «حرم شریفه» منجر شد، از شامگاه دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ١٤٠٠به حملات سنگین نظامی علیه طرف مقابل تغییر ماهیت داد.حماسى ها كه  تا ديروز ، پول و سلاح و خورد و خوراك  خود را از ايران مى گرفت و جوانان فلسطينى با سنگ پراكنى در مقابل اسرائيلى ها ميجنگيدند، چطور شد حالا با موشكپراكنى در مقابل اسرائيل در آمدند؟! بايد گفت امروز با تحريك رژيم ج اسلامى به حملات موشكى مي پردازد.گروه جهاد اسلامى و حماس ، تمامى موشك ها را  از ايران گرفته اند تا شهرها جنوبى را مورد اثابت راكتها قرار دهند.هزاران موشك كه از سهم خورد و خوراك ايرانى زده شده تا به دست گروه هاى تروريستي برسد قبل اينكه در اسرائل فرود إيد توسط گنبد آهنين اسراسرائل منفجر شده و گاهن در غزه فرود ميايند! 

با اين حال ، ارتش اسرائیل اعلام کرد که از بامداد تا شامگاه یکشنبه، دست‌کم ۲۰۰ فروند راکت دیگر به سوی شهرهای این کشور شلیک شده است. شمار راکت‌های شلیک شده به اسرائیل از آغاز بحران، از ۲۵۰۰ فروند فراتر رفت!

تقریبا نیمی از مردم در شهرهای اسرائیل در روزهای گذشته با شنیدن آژیر خطر حمله راکتی، به پناهگاه و نقاط امن گریختند. هر چند بیشترین حملات متوجه شهرهای جنوبی اسرائیل، به ویژه اشکلون و اشدود بوده است، اما تل‌آویو و شهرک‌های اقماری آن در مرکز کشور در کنار فرودگاه اصلی به نام «بن‌گوریون» نیز از حملات راکتی در امان نبودند. برای نخستین‌بار راکت‌ها از غزه به بخش شمالی کرانه باختری و حومه شهر شمالی نتانیا نشانه‌گیری شدند. و اين موشكها جز كمك هاى بلاعوض جمهورى اسلامى چيز ديگرى نيست . رژيمى كه  خود ، نمى تواند با اسرائيل رو در رو شود، امروز گروه هاى حماس و جهاد اسلامى را حمايت مى كند تا بدين شكل بتواند بقاى خودش را حفظ كند، با اين حال اسرائيل هر كارى  كه بر عليه رژيم  خواسته است انجام داده است .

در مجموع طى اين ١١ روز جنگ حدود ٢٢٧ تن در غزه و ١٢ تن در اسرائيل كشته شده اند( آمار رسمى)كشته ها بيشتر از هزاران تن هستند! . خامنه اى در روز قدس اعلام كرد، كه مبارزه را با رژيم غاصب ( اسرائيل) ادامه دهيد. خامنه اى علنا گفت؛ ” جوانان فلسطينى كه قبلن سنگ پرتاب ميكردند امروز با موشك نقطه زن به دشمن پاسخ ميدهند! “وى اعلام كرد، “ما فلسطينى ها را حمايت ميكنيم” ( حماس و جهاد اسلامى گروه هاى تروريستي) فلسطين براى رژيم مهم است كه امروز بيشترين هزينه را متقبل ميشود.قبل از  اين جنگ ، ٢٢ كشور حامى فلسطينى ها بودند، حال به خاطر دخالتهاى ج اسلامى ديگر هيچگونه حمايتى نمى كنند. رژيمهاى آشوبگر و تروريست هميشه در آشوب به بقاى خود ادامه داده و ميدهند. بايد گفت ؛جنگ هاى منطقه اى تهديد جدى است و دود آن فقط به چشم مردم بيگناه ايران و كشورهاى همسايه ميرود .براى نمونه ، اسرائيل ، اخيرن، مركز پتروشيمى  سپاه در اصفهان( شاهين شهر) را بمباران كرد . مركز پتروشيمى ، بزرگترين توليد كننده پهبادى سپاه است.  اين إشراف كامل اسرائيل بر مناطق و مراكز حساس سپاه را بخوبى نشان ميدهد. زيان اين بمباران فقط برای بر باد دادن  سرمايه های كشور ايران است. مردمى كه بيش از نيمى از آنها با گرسنگى و فقر دست و پنجه نرم ميكنند. اين در حالى است كه عكس العمل مردم غزه نشان از تنفرشان از جنگ است.

در حاليكه مردم ايران در زير بار فقر كمر راست نكرده  ، بى برقى  هم حالا جان و مال آنها را ميگيرد.خامنه اى اعلام ميكند كمك هاى ما پايان ندارد! «اسماعيل هنيه»  رهبر حماس در كنفرانس خبرى ، سپاسگزارى خود را  از ايران   اعلام ميكند و نام خامنه اى را برده و ميگويد ؛ تمام مخارج جنگ و موشك پرانى را او پرداخت كرده است! اين در حالى است كه آمار گرانى مرتب بالا ميرود و با اضافه كردن يك و نيم ميليوني  حقوق كارگران موافقت نميكنند. خامنه اى در طول اين سى و دوسال رهبرى اش ، در كمك به تروريست ، و جنگ در منطقه ،  هميشه ، پيش قدم بوده است ، تا بقاى  رژيمِ ولايت فقيه خود را حفظ كند.  رژيم تروريست پرور قراراست كه   خرابي هاى  جنگ يازده روز در غزه را بعهده گيرد! اينك پس از موشك پراكنى از دو طرف حدود ٢٦٠ ساختمان بلند، در غزه فرو ريخته و شهر به ويرانه اى تبديل شده است و با مواضعى كه رژيم اتخاذ كرده است از فرداى آتش بس كمكهاى جمهورى اسلامى شروع خواهد شد .شايد هم رژيم در رابطه با مذاكرات برجام فكر ميكند از اين طريق ميتواند چانه زنى براى امتياز گيرى براه اندازد. قدر مسلم ، جنگ اسرائيل و فلسطين ( حماس) دست مذاكره كننده ها را هم زير سنگ فرار خواهد داد. در اين ميان خامنه اى است كه فكر مى كند ميتواند امتياز بيشتر بگيرد. در اين ميان بايد گفت رژيم بيشترين ضرر را خواهد كرد و باعث ضعيف تر شدنش خواهد شد. چه سياسى و چه خسارت اقتصادى !تنها فشار اروپا و آمريكاست كه مي تواند دست رژيم فاشيستى مذهبى را از دخالت ها در منطقه كوتاه كند.  

_____________________________________________________________________________

[١]ويكى پديا

[٢]همانجا