اخترنیوز مولتی مدیا
خشونت علیه زنان
دکتر پریسا قاسمی
زمانیکه صحبت به سمت موضوع خشونت علیه زنان میرود؛ نمیدانم از چه و از کجا شروع کنم! از اعرابی که دختران را زنده به گور میکردند و از داشتن دختر ،شرمسار بودند یا از جهان اولی، سخن بگویم که زنان را به چشم وسیله ای برای رفع عطش جسمشان و بهره کشی در تمام حرفه ها و یا به چشم خدمه ای در خانه می نگریستند و یا از هندوهایی بگویم که به اجبار زنان بیوه ی بیگناه را، همراه شوهران مرده؛ به آتش میکشیدند یا از آسیای شرقی بگویم که زنان، در خانه ی شوهرانشان فقط کلفت بی جیره و مواجب بودند و حق هیچگونه اظهار نظری در زندگی زناشویی نداشتند ؟از کدام سمت این جهان زن ستیز، سخن بگویم تا کمی آرام گیرم. تا دمی بیاسایم. تا لحظه ای به تاریخ زنان در دنیا، ببالم و قصه ی این غصه را با سرانجامی نیکو، به پایان رسانم.
افسوس که از عصر حجر تا کنون ، جهان پیشرفتی نداشته و فقط به روز رسانی شده. درست است که زنان بسیار زیادی در تاریخ جهان، افتخار آفرین و جاودانه شدند ولی هیچکدامشان در آرامش و آسایش به مقامی نرسیدند، آنها برای رسیدن به اهدافشان، اول باید از سپری در مقابل حرفهای مردم که شامل مخالفت، سختگیری، جنگ و دعوای خانواده، تعصبات پوچ، شنیدن طعنه و کنایه و…. میساختند، سپس پاشنه ی کفش خود را ور میکشیدند و برای نبرد بعدی که شامل جامعه ، مسائل مالی و از مهمتر روبرو شدن با زنان زن ستیز بود، آماده میشدند . آن هفت خوانی که شیخ طوس، در موردش سخن گفت ، مصداق همان زنانیست که هدفدار زندگی کردند و خوشبختانه ، مایه ی افتخار جهان شدند و جاودانگی را برگزیدند . چه زیباست که این مسیر و زنجیره ی عشق ،علی رغم تمام سختیها و ممانعت ها، همچنان ادامه دارد و این موجود ظریف و لطیف ،همانند آب در کمال نرمی و لطافت، تمامی موانع را، کنار میزند، تا خود را به اقیانوس پیروزی برساند. به زن بودنم افتخار میکنم زیرا شعارمان برندگی است نه بردگی .
Facebook Comments Box
