29مین سالگرد قتل دکتر عبدالرحمان برومند، پاریس

اختر نیوز،

در 29مین سالروز قتل زنده یاد دکتر عبدالرحمن برومند،

جمعی از یاران نهضت مقاومت ملی ایران بر مزار دکتر عبدالرحمان برومند
بر مزار دکتر عبدالرحمان برومند
بر مزار دکتر عبدالرحمان برومند

دکتر برومند فعال سیاسی و از ملی گرایان بنام، از وفادارترین یاران زنده یاد دکتر شاپور بختیار بود. دکتر برومند پس از اخراج دکتر بختیار از جبهه ملی به دلیل پذیریش نخست وزیری کشور از جانب پادشاه در دی ماه 57 به عنوان اعتراض جبهه ملی را ترک کرد. او در بهمن 1357 به پاریس سفر کرد تا مقدمات گفتگوی دکتر بختیار با خمینی را فراهم کند. اما خمینی شرط گفتگو را منوط به استعفای بختیار دانست که بختیار هم در پاسخ گفت من  به عنوان فرد مایل به گفتگو نیستم بلکه در مقام نخست وزیر در این شرایط بحرانی مایل به گفتگو هستم و شرط خمینی را برای گفتگو نپذیرفت. دکتر برومند در پاریس ماندگار شد و هنگامی که دکتر بختیار پس از انقلاب به پاریس سفر کرد در خانه ای که دکتر برومند در اختیار او گذاشت، سکونت کرد تا اولین ترور ناموفق دکتر بختیار که در همین خانه بود.

دکتر برومند از اولین کسانی بود که وقتی در سال 1980 دکتر بختیار پس از خروج از ایران نهضت مقاومت ملی ایران را در پاریس بنیان گذاشت به او پیوست و همواره در کنار دکتر بختیار به مبارزه علیه رژیم انقلابی تروریست  مبارزه کرد. دکتر برومند سه ماه پیش از دکتر بختیار در مقابل آسانسور خانه خود ترور شد. دکتر بختیار در مراسم یادبود وی در پاریس، ۷ اردیبهشت ۱۳۷۰، گفت: «تردیدی نیست که برومند فدای افکار و معتقدات خود شد. من او را از چهل سال پیش که آغاز آشنایی ما بود، تا ساعتی پیش از مرگش، در ایمان و اعتقادش به دمکراسی و حاکمیت ملی ثابت قدم دیدم. برومند درس از خودگذشتگی و ایثار و پایداری به همه کسانی داد که به‌خاطر ایده‌آلی مبارزه می‌کنند.»

دکتر برومند همانند دکتر بختیار یکی از صادق ترین و ایران دوست ترین نیروهای اپوزسیون بود که به میهن و مردم خود عشق می ورزید و در عین حال نگرشی جهانی و انسانی داشت.

یاد او زنده باد!

Facebook Comments Box

About اختر قاسمی

فرزند نفت ام. در گچساران بدنیا آمدم و در مسجدسلیمان شهری که با نفتش، با شیره ی جان خود و مردم مهربانش ایران نوین را ساخت، بزرگ شدم. از سال 1984 در خارج از کشور زندگی میکنم. در آکادمی هنر در اشتوتگارت تحصیل کردم و بیش از سه دهه است که به کار رسانه، عکس و فیلم و فعالیت های فرهنگی و حقوق بشری مشغولم. به امید آزادی و برقرای دمکراسی در میهنم زنده ام و تلاش میکنم. آرزوی دوباره دیدن شهر عزیزم را دارم و دلم برای شقایق ها و کوه های شهرم خیلی تنگ شده ....

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *