افسانه رستمی

سرگذشت آفتاب ۳۹ افسانه رستمی زمین را زیر پایم احساس نمی‌کردم گلویم کاملاً خشک شده بود و بدون وقفه با صدای بلند گریه می‌کردم. پسرم هراسان یقیه‌ی مانتوی من را سفت چسبیده بود. دلم برایش می‌سوخت، فقط دو سالش بود‌ به صورت زیبا و معصومش نگاه کردم و بوسیدم و …

سرگذشت افتاب ( ۳۸) افسانه رستمی ‎ شوکه به نگار خیره شدم و گفتم: نکنه این زن…!  تلاش کردم حرفم را تمام کنم اما نمی‌شد. احساس می‌کردم طنابی محکم دور گردنم گره زده شده. نگار دستان سردم را میان دو تا دستش گرفت و با بغض گفت: من درکت می‌کنم. …

سرگذشت آفتاب (۳۷) افسانه رستمی‎ تا ساعت یازده شب اشک ریختم و منتظر ماندم اما آرش حتی تماس هم نگرفت. پسرم بی‌قراری می‌کرد و کلافه شده بود. ناچار شدم برگردم خونه. چراغ‌ها خاموش بود و طبق معمول آرش نبود. بدون اینکه چیزی بخورم پسرم را حمام دادم و خوابیدم. صبح …

سرگذشت افتاب قسمت ( ۳۶‎) افسانه رستمی ترس از خانواده و نداشتن هیچ‌گونه پشتیبانی، چه از نظر مالی و چه از نظر عاطفی، تصمیم گیری را برایم بسیار سخت کرده بود. خوب می‌دانستم که ماندن در یک زندگی که کوچکترین جایگاهی نه به عنوان همسر و نه به عنوان مادر …

سرگذشت افتاب (۳۵‎) افسانه رستمی اولین و آخرین فیلمی که با هم دیدیم، «کیل بیل» بود و همه‌ی آن مهربانی‌ها، نه از روی عشق و حتی پشیمانی از رفتارهای گذشته‌اش، بلکه فقط به خاطر این بود که به من بگوید اجازه بده با عشقم لیلا ازدواج کنیم! من در شگفت …

سرگذشت آفتاب (۳۴‎) افسانه رستمی  از رستوران بیرون آمدیم، آرش گفت: با هم بریم خرید و بدون اینکه منتظر جواب من بماند علی را بغل کرد و راه افتاد. فاصله خانه ما تا بازار کویتی‌ها زیاد نبود‌، پیاده حدود پانزده دقیقه می‌شد‌. در طول مسیر، مرتب قربون صدقه‌ی علی می‌رفت …

بوسه مرگ افسانه رستمی وقتی خانه‌ات نا‌امن می‌شود و جایی برای ماندن نداری. وقتی بیگانگانِ اشغالگر، هوای خانه‌ات را مسموم کرده باشند و جواب هر اعتراضی گلوله باشد و زندان. وقتی تمام آرزوهایت خلاصه می‌شود در یک کلمه‌ «سفر»، گریزی نیست جز اینکه کوله‌بار کوچکت را بر می‌بندی، دل از …

سرگذشت آفتاب افسانه رستمی قدمی به عقب برداشت، گویی جن دیده باشد. گفت: بسم الله، حالت خوبه خانم؟ من بی هوا خندیدم گفتم: بله آقا، شما خوبید؟ گفت: استغفرالله، برو بیرون خانم، اینجا جای تو نیست! پشت به من کرد و به مردی که چند قدمیِ ما ایستاده بود گفت: این …

سرگذشت افتاب (۳۱) افسانه رستمی آرش مثل همیشه با تکان دادن سر سلام کرد. قلب من مثل سیر و سرکه می‌جوشید. سعی می‌کردم خودم را آروم کنم اما غیر ممکن بود. ترس تمام جانم را گرفته بود؛ ترس از تائید همان حرف‌هایی که آن زن پشت تلفن بی‌پروا به من …

سرگذشت آفتاب (30)  افسانه رستمی دوباره شماره را گرفتم، زنی که گوشی را جواب داد من را کاملاً می‌شناخت. خودش را اینطور معرفی کرد: من لیلا هستم عشق آرش! شوکه شده بودم. گفتم: من همسر ایشون هستم. گفت: بله می‌دانم شما چیکاره آرش هستید، اما گفتم خدمتتون که من کی …