اخترنیوز مولتی مدیا
افسانه رستمی
به مناسبت روز جهانی زن، چند جمله‌ای خطاب به زنان دوآستریِ به ظاهر طرفدار حقوق زن و در باطن سرشار از عقده، حقارت، حسادت، دورویی و خود خدا پندار صحبت می‌کنم. زنانی که تمام ستم‌ها از سوی جامعه از قبیل مذهب، سنت‌های اجتماعی، خانواده و حکومت‌هایی که زن را نه به عنوان یک انسان بلکه در قالب کالا یا ابزاری برای پیشبرد اهداف شوم‌شان مورد استفاده قرار می‌دهند را رها کرده و همیشه دنبال تقصیرکاری از جنس مرد هستند.
تأسف‌بار است اما باید واقعیت را پذیرفت. باید پذیرفت که در پشت پرده‌ی بخش چشمگیری از آسیب‌ها، رنج‌ها و سرکوب‌ها که همواره زنان جامعه را مورد حمله قرار داده، دست زنانی پیداست که خواسته یا ناخواسته تمام ناکامی‌هایشان را بر گردن مردان انداخته‌اند و خود بیش از هر مردی به هم‌جنسان خود خشونت روا داشته‌اند و برایشان خطوطی قرمز پررنگی را ترسیم کرده‌اند. زنانی که به جای انجام کاری مفید در راستای ارتقای سطح کیفی جامعه در رویارویی با زن و واژه‌ی زن، تمام طول زندگیشان سرشار است از پله‌سازی از دیگران و بالا رفتن از آن برای بیشتر دیده شدن.
فقط کافیست با بیلچه‌ای کوچک، سطح باغچه‌ی عملکردشان در جامعه را واکاوی کنید تا متوجه فسادی شوید که حاصل بزر‌های گندیده و متعفنی که طی سال‌ها کاشته‌اند اما با لایه‌ای از خاک آن را پوشانده‌اند تا مبادا بوی گندش به مشام اطرافیان برسد.
از این رو جای بسی تعجب است که همین مریم‌های باکره، (ببخشید مقدس) در هر جایگاهی که هستند؛ روانشناس، خبرنگار، استاد دانشگاه، پزشک و البته حاجیه خانوم‌های سرتاپا معنویات و معلومات، چگونه تمام دیگر زنان دگراندیش را فاحشه و بدکاره می‌نامند اما خود را منجی عالم بشریت و آموزگاران اخلاق تلقی می‌کنند!؟.
ما زنانِ معمولی که درد دشمنی با مردان را نداریم، هرگز تلاش برای آزادی زن امروز را در بیرون انداختن سینه‌‌ها و ناف‌مان نمی‌بینیم بلکه باور داریم که هر زنی اگر توانایی خود را باور داشته باشد و جدای از خرافات مذهب از هر نوعش شرافت رو راستی و اخلاق را سر لوحه زندگی خویش قرار دهد، نه نیازی به این‌همه جنجال دارد، نه کسی می‌تواند حقوقش را پایمال کند و برچسبی به وجودش چسباندنی‌ست؛ چرا که زنان آگاه، فرزندانی دانا و کوشا پرورش می‌دهند و با کنار هم قرار گرفتن و نه در تقابل با یکدیگر، از پس هر مشکلی بر خواهند آمد. بنابراین تردیدی ندارم که مردان هم کنارشان خواهند ایستاد همانگونه که در تمام طول تاریخ و همینطور در زمان حال و در جریان انقلاب «زن زندگی آزادی» نشان داده‌اند که جزء جداناشدنی و همواره پشتیبان ما زنان بوده و هستند.
و اما روسیاهان و یاوه گویانِ خود نجیب‌پندار و از درون ویران بدانند که بر چسب و انگ زدن به دیگران ( چه زن، چه مرد) نه تنها جایگاه مطلوبی برایشان به ارمغان نخواهد آورد، بلکه هر روز در فهرست منفورترین‌ها به درجات بالاتر سعود خواهند کرد. این انسان‌نما‌های ملّاصفت، اگر انسانی شریف و با وجدان باشند، نه نیازی به خدا دارد نه نیازی به اهرم‌های کنترل از راه دور. بهتر است به جای آویزان شدن به نفیر محمد و صلیب مسیح و شعارهای حقوق بشری، شخصیت حقیقی انسانی داشته باشند و با اتخاذ تصمیم‌های صحیح، برخورد‌های معقول، موضع‌گیری‌های منطقی و زندگی اجتماعی سالم آن را به اثبات برسانند و بدانند که پژواک هر عمل دیر یا زود به خودشان باز خواهدگشت و طعم تلخش را خواهند چشید.
فقط کافیست پیش از هر اقدامی و هر تصمیمی، به عواقب آن و طعم تلخ آن بی‌اندیشند، همان گونه که از قدیم گفته‌اند ابتدا یک سوزن به خودت بزن و سپس یک جوالدوز به مردم! 
به امید روزی که زنان فرومایه و جار و جنجالی، به جای خودنمایی و خودستایی، سری به درونشان بزنند!
روز جهانی زن رو به همه زنان حقیقتاً آزاده تبریک میگم.
