پاسخ یک نامه از مهمیر!

مهمیر(محمود میرزایی)
در اینجا شما پاسخ به نوشته دوستی را میخوانید که در باره حمله و جنگ دوازده روزه بین اسرائیل و  تجاوزگران تازی ها در ایران مطرح شده است. در پایین پاسخ مهمیر به مازیار را میخوانیم:
[26.6.2025, 10:40] Maziyar مازیار شیراز: طبیعتاً من دوست ندارم از مستعمره عربها بیرون بیام و مستعمره جای دیگه بشم
من آزادی و استقلال رو می‌خوام و این فقط با مردم خود کشورم اتفاق خواهد افتاد نه با کمک کشورهای دیگر
من اخبار زده شدن اف ۳۵ رو نه از خبرنگارای جمهوری اسلامی
بلکه از منبع معتبر خودم گفتم!
فقط به این دوستتون بفرمایید به هرکسی که نظر متفاوتی با شما دارن انگ بسیجی بودن و… نچسبونید
من توی ایران دارم زندگی میکنم شما یه کشور دیگه
من از نزدیک دیدم چه اتفاقی افتاده
شما حتی فیلمشم ندیدین
فقط به حرف های خبرنگارهایی که حتی اجازه ورود به ایران رو نداشتند توجه میکنید و قضاوت میکنید
من هرآنچه شرط عقل بود رو گفتم.
یک قاضی هم به حرف خوانده( زده شده) گوش می‌کنه هم به حرف خوانده شده بعد قضاوت می‌کنه!
طبیعتاً هم اخبار جمهوری اسلامی هم اخبار های خارجی برای جذب مخاطب خود کارهای خودشون رو بزرگ نمایی میکنن و کارهای طرف مقابل رو کوچک
انسانی که بخواد از روی تعصب تصمیم نگیره متوجه این موضوع میشه
و در آخر به نظرم این حرف درسته که جمهوری اسلامی نه پیروز شد نه شکست خورد.
[.26.6.2025, 19:06] mahmir مهمیر:

درود بر تو مازیار جان جوان،
گویی آخوند پلید زندگی‌کُش شکست نخورده.
من گویم بسیار هم خورده و هم شوکران نوشیده.
تا شکست را چه بدانیم.
چنبره‌ی پلید آخوندی در همه‌ی زمینه‌های پیکری و روانی، فیزیکی و ایدئولوژیکی شکست خورده، تنها چیزی که برایش مانده کمی چیرگی بر خاکی کهن است، با سرکوب و بند و کشتار و آنهم گر که دیوار بلند است ز کوتولگی ما ست.
آنکه بجای مهرورزی با هم میهنش راه ستیز و سرکوب و کشتار پیش می‌گیرد، از آغاز شکست‌خورده است!
تا توانی دلی بدست آور،
دل‌شکستن هنر نمی باشد!
مازیار جان، واکنش هایی چند به سخنان تو از سوی هم میهنان بوده و خشم برخی را هم برانگیخته، که زمان و توان برای چاپار بازی ندارم.
گذشته از شکست فرهنگی ـ بُنمایگی (محتوایی) که جوان‌شیربانوان ما با پشتیبانیِ ایران‌پورانِ دلیر و پاکدل و آگاه ما، نقش بزرگی در این فروپاشی و بی‌مایه کردن اصول و فروع دینی ـ مذهبی و عربده‌های آخوندی داشته اند، در همین جنگ دوازده روزه، بیش از ۲ تریلیون دلار پرداخت بیهوده در سازه‌های نیروی هسته‌ای و ساختن بمب اتمی نابود شده، صدها ساختمان و زیرساخت‌های جنگی لشگری و فرآوری‌ و فرآورده‌های ویرانگر موشکی پوشکی و زندگی‌کُشیِ چنبره‌ی‌آخوندی ویران و نابود شده که خود میلیاردها دلار را دود کرده و برباد داده، و زندگیِ نیمه‌جان ٨۰ میلیون ایرانی را با ترس و نگرانی و اندوه بهم بافته، همه‌ی بزرگ‌ترین فرماندهان جنگی آخوندی و چندی از دانشمندان نیروی هسته‌ای‌ و مزدوران آخوندی‌ اشان کشته و ناکار شده‌اند، سرفرمانده‌ی‌درمانده و بازمانده‌های دیگر هم، همگی در سولاخ موش‌ها و تونل‌ها پنهان و دهانِ گشادشان بسته شده است.
دیگر شکست را چگونه بشناسیم و واشکافی کنیم؟
گفتم و باز می‌گویم؛ اگر اسرائیل در این کوبیدن‌های دوازدهه به خواسته‌اش نرسیده بود، و گر چرخ آخوندی شکسته و ویران نشده بود، هیچکدام آتش بسی را نمی‌پذیرفتند. و عراقچی‌ها و هوچی‌ها و چپوچی‌ها دوباره سرِ کُرنش برای نشستن پشت میز دیکته نویسی خم نمی‌کردند. همانگونه که پیشتر گفتم، اینک کوته‌زمان نیمه‌آرامشی ست (نه زنگ تفریح) برای بررسی ریزانه‌ی موشکافانه‌ای برای دیدن و شناخت آنچه روی داده، و می‌تواند دوباره آتش کوبش زبانه کشد، که دیگر آن زمان آخوندهای پلید چاره‌ای جز اشهدخوانی نخواهند داشت.
مازیار جانم، هم‌میهن جوانم، میهن‌دوستی ارزشی بسیار والا دارد، که شاید دوست‌داشتنی، مهری، عشقی بالاتر از آن نباشد. میهن‌دوستی نشان از دل پاک و مهر به زندگی و مردم و همه جانداران و گیاهان و طبیعتش دارد که این مهر، گر با دانش همآغوش گردد، از آن برتر اندیشه بر نگزرد، که این همان “خرد” است!
والایی و نیکی این است که میهن و مردمش را دوست بداریم و بکوشیم که دشمن اهریمنی را خوب بشناسیم و آنرا از دستبرد اهریمن دور نگه‌ داریم و پاس بداریم. پس خوب و نیک باشد که همگی باهم فریاد زنیم و این فریاد و دادخواهی را به فرجام نیک و شادی رسانیم که؛
هم میهنم برپا خیز، از جا کن، ریشه‌ی شوم دشمن
دشمن همین آخوند است، بیرون کنش ز میهن!
برای رهایی ز بیداد و از بندگی،
بپاخیز بده دست همبستگی
خروشیم دلیرانه، پیکار با اهرمن
برآریم بزرگی، رهایی، همی داد و فرخندگی!
فرازان باد جنبشِ شادِ جوانسالارِ سرنگون‌سازِ

زن زندگی آزادی

با مهر ژرف به ایران و ایرانی، دوستدار تو هم میهن آزادی خواهم،
مهمیر
Facebook Comments Box

About بابک رحمتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *